W polskim systemie prawnym funkcjonuje kilka systemów orzekania o niepełnosprawności, co wiąże się z tym, że w obiegu funkcjonują orzeczenia różnych instytucji.

Dodatkowo występują również orzeczenia o grupach inwalidzkich, na podstawie których wydawano decyzje w sprawach rentowych (obowiązują one nadal, mimo że przepisy, na podstawie których je wydano, utraciły moc prawną). Trzeba jednak zachować czujność, bo nie każde z powyższych orzeczeń osobę je posiadającą kwalifikuje prawnie do grona osób niepełnosprawnych.

Obowiązujący system w praktyce sprawia bardzo dużo problemów pracodawcom, którzy chcą zatrudniać osoby z niepełnosprawnością i uzyskiwać z tego tytułu pomoc publiczną, np. w postaci dofinansowania do wynagrodzeń z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (PFRON). Co prawda, ma się to zmienić [ramka 1] , ale na razie pracodawcy muszą się orientować w aktualnych regulacjach dotyczących systemu orzecznictwa związanego z niepełnosprawnością. Zwłaszcza że kwalifikowanie osób jako osób z niepełnosprawnością wiąże się obecnie z licznymi problemami interpretacyjnymi.

W polskim systemie prawnym dominuje model niepełnosprawności prawnej. Polega on na tym, że do uznania, iż dana osoba jest niepełnosprawna w rozumieniu ustawy, konieczne jest wydanie stosownego orzeczenia w tym zakresie. Nie wystarczy tutaj faktyczna niepełnosprawność danej osoby.

źródło: www.popon.pl