Celem projektowanej ustawy jest poprawa, zdiagnozowanej przez Prezesa Rady Ministrów, sytuacji dochodowej osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji, które są uprawnione do świadczeń z różnych systemów wchodzących w skład szeroko rozumianego zabezpieczenia społecznego oraz posiadają orzeczenie o całkowitej niezdolności do pracy (w tym pracy w gospodarstwie rolnym, czy służby) oraz o niezdolności do samodzielnej egzystencji.

Projektowane świadczenie będzie wsparciem dedykowanym osobom niezdolnym do samodzielnej egzystencji, które mają ustalone prawo do świadczenia, np. emerytury, renty, renty socjalnej, zasiłku stałego, czy innego wprost wskazanego w projekcie ustawy, ale ze względu na niską wysokość, świadczenie to może nie wystarczać na zaspokojenie wzmożonych potrzeb życiowych, a w szczególności tych wynikających z naruszenia sprawności organizmu, na skutek którego osoby te potrzebują opieki i wsparcia w codziennym życiu.

Projekt przewiduje wprowadzenie nowego typu świadczenia dla osób niepełnosprawnych, które pobierają świadczenia z ogólnie pojętego systemu zabezpieczenia społecznego, lecz ze względu na jego niską wysokość mogą mieć problemy z zaspokajaniem wzmożonych potrzeb życiowych, wynikających z całkowitej niezdolności do pracy i niezdolności do samodzielnej egzystencji.

Proponuje się, by świadczenie dla osób całkowicie niezdolnych do pracy i niezdolnych do samodzielnej egzystencji przysługiwało w wysokości do 500 zł miesięcznie, w zależności od wysokości pobieranego przez osoby uprawnione świadczenia. Łączna kwota świadczenia dla osoby niezdolnej do samodzielnej egzystencji oraz pobieranego świadczenia z systemu emerytalno-rentowego (lub innego w ramach zabezpieczenia społecznego) nie będzie mogła przekraczać łącznej kwoty 1600 zł.

Świadczenie dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji będzie przyznawane decyzją wydaną przez odpowiedni organ emerytalno-rentowy (np. Zakład Ubezpieczeń Społecznych, Kasę Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, Zakład Emerytalno-Rentowy) na wniosek osoby uprawnionej.

W przypadku zaprzestania pobierania świadczenia uprawniającego osobę do wystąpienia z wnioskiem o przyznanie świadczenia dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji, wzrostu wysokości tego świadczenia powyżej kwoty 1600 zł lub utraty orzeczenia o całkowitej niedolności do pracy i niezdolności do samodzielnej egzystencji – świadczenie dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji nie będzie przysługiwało.

Zgodnie z projektem świadczenie dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji będzie zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych, nie będzie od niego pobierana składka na ubezpieczenie zdrowotne, będzie wolne od egzekucji i potrąceń, jak również nie będzie uwzględniane w dochodzie osób i ich rodzin przy ustaleniu prawa do niektórych świadczeń pieniężnych przysługujących na podstawie innych ustaw.

Świadczenie dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji będzie finansowane z budżetu państwa oraz ze środków Solidarnościowego Funduszu Wsparcia Osób Niepełnosprawnych i będzie realizowane jako zadanie zlecone. Przewidziano, że koszty obsługi świadczenia wyniosą 2,5% wypłaty świadczeń.

Projekt zawiera również przepisy dotyczące m.in.: trybu postępowania w sprawie przyznania świadczenia, zbiegu uprawnień do świadczenia, konieczności zwrotu nienależnie pobranego świadczenia.

Projekt przewiduje wejście w życie regulacji z dniem 1 września 2019 r.

źródło: www.nie-pelnoprawni.pl