Wydatki, które nie są objęte mechanizmem podzielonej płatności, mogą być w całości pokryte z pieniędzy zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych (ZFRON) – wynika ze stanowiska przedstawionego pracodawcom przez Biuro Pełnomocnika Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych (BON).

Jest ono związane z wątpliwościami dotyczącymi interpretacji obowiązującego od 31 marca br. art. 33 ust. 31-33 ustawy z 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (tj. Dz.U. z 2020 r. poz. 426 ze zm.). Przepis ten reguluje sposób wydatkowania środków ZFRON, tak aby był on zgodny z mechanizmem podzielonej płatności, czyli tzw. split payment. Kluczowy jest tu zwłaszcza art. 33 ust. 32 ustawy, który zakłada, że pieniądze ZFRON przeznacza się na wydatki, o których mowa w art. 33 ust. 4 i 10 (a więc na finansowanie rehabilitacji zawodowej, społecznej i leczniczej, w tym indywidualne programy rehabilitacji (IPR)) w kwotach nieobejmujących VAT.

Właśnie ten przepis wzbudza najwięcej kontrowersji. Zdaniem pracodawców oznacza, że w przypadku udzielania pomocy niepełnosprawnemu pracownikowi w ramach IPR lub pomocy indywidualnej w formie np. pieniędzy na zakup leków lub dofinansowania wyjazdu na turnus rehabilitacyjny, to obejmuje ona tylko kwotę netto, a podatek VAT podwładny musi zapłacić ze swoich środków. W efekcie jest to rozwiązanie niekorzystne, bo ogranicza wysokość dostępnej pomocy z ZFRON.

Opublikowane pod koniec maja objaśnienia BON do wniosku, który jest potrzebny do uzyskania zgody PFRON na wydatkowanie 20 proc. środków funduszu na ratowanie miejsc pracy zagrożonych z powodu epidemii koronawirusa, wskazywały, że wspomniane wydatki mogą być jednak pokrywane tak jak wcześniej w kwotach brutto. Dlatego organizacje pracodawców zwróciły się do BON o zajęcie stanowiska w tej kwestii.

Biuro w przekazanej im odpowiedzi w zasadzie potwierdza informacje, które znalazły się w objaśnieniach do wniosku. Jak podkreśla, nie wszystkie transfery wykonywane przez dysponenta ZFRON wiążą się z koniecznością płacenia VAT lub stosowania mechanizmu podzielonej płatności. Jako przykład podaje wydatki na wynagrodzenia i pomoc bytową, które są wypłacane z puli 20 proc. ZFRON na ratowanie miejsc pracy oraz pieniądze przyznawane pracownikowi w ramach pomocy indywidualnej na leki, bo one nie wymagają stosowania art. 33 ust. 31-33 ustawy. Natomiast nie jest dopuszczalne wypłacanie niepełnosprawnym środków ZFRON na zakup maszyn, które potem trafiałyby do przedsiębiorstwa w celu obejścia tego przepisu. Tym samym niepełnosprawni pracownicy nie ponoszą żadnych dodatkowych kosztów wprowadzenia po 31 marca br. zmian w gospodarowaniu ZFRON.

– Z pisma BON wynika, że faktycznie pracodawcy mogą finansować pomoc indywidualną w kwotach brutto, niemniej dalej uważamy, że najlepszym rozwiązaniem jest doprecyzowanie przepisów – mówi Edyta Sieradzka, wiceprezes Ogólnopolskiej Bazy Pracodawców Osób Niepełnosprawnych.

źródło: www.popon.pl